Tis stil . . . geweest

Het is even stil geweest, omdat er, na de laatste verkenning, een aantal zaken opnieuw zijn uitgezet. Morgen wordt er een beslissing van het hoogste niveau verwacht. Weten we morgen waar we aan toe zijn ??
De spanning wordt wederom opgevoerd.

Zoals al eerder is aangegeven moeten we rekening houden dat we in twee groepen naar Soedan vertrekken. Indien dit wordt besloten, dan vertrek ik met de eerste groep.
Toch blijf ik stilletjes hopen dat we gezamenlijk zullen vertrekken. Niet dat we elkaar tijdens de missie veel zullen zien, maar iedereen, zowel ons team als het thuisfront, is er al een tijdje klaar voor. Uit eigen ervaring weet ik dat nog langer wachten heel vervelend is.

Gisteren ben ik naar het bureau geweest, om even bij te praten met de collega’s.
Vandaag heb ik me weer eens verdiept in de engelse taal en ben ik op internet op zoek gegaan naar de “reptielenpopulatie” die ik straks mag verwachten. Ik had namelijk gehoord dat alle kruipende dieren tijdens het regenseizoen een droog plekje gaan opzoeken. En nu heb ik mij laten vertellen dat het dak van mijn toekomstige tukul (hut) soms waterdicht is, dus ik mag op extra visite rekenen. Ik zal zeker proberen een aantal mooie foto’s van alle (on)gewenste bezoekers te maken. Voor de geïnteresseerden onder jullie, op deze link staat veel informatie over gifslangen en slangenbeet ongevallen ( http://www.reptiles.de/Bissunfälle.htm ).
Ook heb ik vandaag alle bagage nog eens onder de loep genomen. We hebben te horen gekregen, dat we rekening moeten houden dat we de eerste twee maanden verstoken kunnen zijn van onze bagage. We moeten er vanuit gaan dat we het in deze periode alleen moeten doen met de spullen die we in onze woodlandtas (militaire weekendtas) mee kunnen nemen. Hou daarbij ook rekening dat de tas niet zwaarder mag wegen dan 20 kg. Om jezelf een voorstelling te maken: wat neem je mee als je 2 maanden in het tropisch regenwoud je werk moet doen. In ieder geval heb ik een plekje ingeruimd voor een zak medicijnen, een toilettas, een klamboe, een regenponcho en wat verschoning. Er is nog ruimte voor, . . . of een slaapzak, . . . of een tentje, . . . of een laptop. Als ik nu zeker wist dat daar stroom was, dan wist ik wel wat ik moet kiezen.

De rest van de week ??
Woensdag ga ik met Berry naar het Nationaal Militair Kampioenschap Judo op de politieacademie in Apeldoorn.
Donderdag trek ik er samen met Ankeline op uit. Waar we naar toe gaan weet ik nog niet, maar het wordt in ieder geval een dagje voor onszelf.
Vrijdag naar een saamhorigheidsbijeenkomst van de staf van de sportorganisatie. Hier kan ik nog niet veel over roepen, want de invulling moet nog geheim blijven voor de deelnemers.
Mijn taak op die dag is het nemen van foto’s. Ik kan je nu al verzekeren dat het mooie plaatjes gaat opleveren.

Tot zover deze info. Mochten er tips zijn wat in jullie ogen heel belangrijk is om mee te nemen, laat het dan hieronder maar weten.
Heb ik ook een beetje het idee dat ik jullie erbij betrek ;-)

Groetjes !