Pakjesavond ?

Afgelopen woensdag de Duty Officer gespeeld. Gewoon lekker op het bureau van de teamsite (met airco) achter de radio gezeten. Het voordeel als Duty Officer is dat je eindelijk een beetje tijd hebt om alle voorgaande patrouillerapporten eens op je gemakkie door te nemen. Co en Jolanda waren deze dag bezig om een groepje collega’s uit Nederland bezig te houden, die hier op verkenning waren.
’s Avonds was het een klein beetje pakjesavond, want Co had eindelijk de pakketjes uit Nederland ontvangen. Het was de tweede zending post vanuit Nederland, na ons vertrek op 22 april. Uiteindelijk lagen er na de dienst (om 20.00 uur), vier doosjes op mij te wachten. Voor Jolanda werd het een latertje, met 12 dozen :-)
Voor de insiders: het eerste zakje met RedBand-Schoolkrijtjes heeft het 15 minuten in Soedan kunnen volhouden. Daarna hebben we met z’n allen een half uur lol gehad om alle oranje spullen die we hebben mogen ontvangen. Heerlijk, ik loop alweer twee dagen met een glimlach op mijn gezicht rond als ik bedenk wat ik allemaal met die spullen ga doen :p

Op donderdagochtend hadden we een praktijk-oefening met de GPS. Zie dit maar als een soort TomTom navigatieapparaat, waar je de weg mee kunt vinden. Handig om dit eens echt (met de auto) in de praktijk te oefenen. In ieder geval was het erg gezellig om met z’n allen door Juba heen te rijden en op plaatsen te komen, waar we nog niet eerder waren geweest.
’s Middags, na het eten, was het hele hoofdkwartier in rep en roer. Overal lagen de internet en netwerkverbindingen eruit. Het gerucht ging dat er ergens op het kamp een apparaat stond die (al een paar dagen) “verkeerde IP-adressen uitdeelde”. Vlak voordat ons bureau bezocht zal worden door een aantal geïrriteerde netwerkbeheerders heb ik mijn draadloze router even verwijderd. Daarna bleek het probleem ineens opgelost te zijn. Uiteraard weet ik van niets en hebben de IT-specialisten van hier nog steeds geen idee waar de storing vandaan kwam. Toch verontrustend om te weten dat mijn routertje van 35 euro mogelijk een compleet netwerk kan frustreren. Maar ja, nu heb ik weer een leuke uitdaging om weer ergens een snelle internetverbinding vandaan te toveren. Ach, het houdt de boel hier een beetje scherp moet je maar denken :oops:

Vanmorgen op Airpatrol met Hwang, een majoor uit Korea. Om 06.30 was ik al ik de eettent te vinden. Hier heb ik van alles bij elkaar gepakt om ons beiden, tijdens aanvang van de dienst, eens een lekker ontbijtje te bezorgen. Verse pancakes, eitjes, witte bolletjes, plakken cake, koffie, thee en kaas. Zoals gebruikelijk veel te veel meegenomen, want eigenlijk had ik aan een broodje met kaas al weer genoeg. Toevallig zat er op 2 meter van ons voertuig een gezinnetje in het gras, om zeven uur in de ochtend, die helemaal niet te beroerd waren om mij een handje te helpen om alles naar binnen te werken. Dankbaar om te zien dat zelfs de laatste kruimel van het bordje werd afgelikt. Met mezelf afgesproken dat ik de volgende keer nog meer mee neem uit de keuken. Tijdens de patrouille was er niet veel te doen. De bedoeling was om het vliegverkeer een beetje in de gaten te houden. We hadden wel de waarschuwing gehad dat er vandaag veel SAF-militairen (rond de 550 personen) teruggetrokken zouden naar het noorden, maar daar is vanmorgen in ieder geval nog niets van gebleken. Om 13.00 uur zat de dienst erop. Daarna terug gegaan naar het kamp om de eerste “oranje”versierselen alvast aan onze eigen tent aan te brengen (zie foto). Zondag gaan we de recreatietent inrichten. We hebben er genoeg spullen voor gekregen via de post, waarvoor uiteraard onze dank aan iedereen die ons een pakketje (of meerdere) hebben bezorgd. Het is nu al leuk om te zien dat iedereen die langs onze tent loopt een glimlach op zijn gezicht tovert. Waarschijnlijk zullen ze wel denken dat die Dutchies niet sporen, maar dat moet dan maar. Het brengt in ieder geval een beetje sfeer in de tent :D

Helaas vanmiddag gehoord dat 2 collega’s van de teamsite positief hebben gereageerd op de malariatest. Een van die collega’s zal morgen voor twee weken naar huis vliegen. We duimen voor hem.

Laatste nieuws: mijn helicoptervlucht van a.s. maandag is verplaatst naar volgende week zaterdag.

Zojuist tijdens de avondbriefing had onze teamleider niet zo’n prettige mededeling. Kort geleden had hij nog aangegeven dat de samenwerking en collegialiteit op de teamsite met sprongen vooruit is gegaan en dat hij blij was met het team (inmiddels heeft Co de taak van planner overgenomen en gaat Jolanda als back-up van personeelszaken fungeren). Vandaag heeft hij van hogerhand te horen gekregen dat 50% van het aanwezige personeel verplicht gerouleerd moet gaan worden, voor drie maanden, met de teamsites uit Maridi en Torit. Hoezo teambuilding en relaties opbouwen met de lokale bevolking en autoriteiten. We gaan wel zien hoe dit straks aangepakt gaat worden. In ieder geval is er al aangegeven dat het personeel, welke het langst op de teamsite aanwezig is als eerste in aanmerking komen. Daarna moet er ook gekeken worden hoe de verdeling van de aanwezige landen zich verhoudt. We zullen het wel zien.

Tot laterzzzz
Oleee, oleeee, oleeee