Dag drie van de cursus

Ook vandaag hebben onze docenten er weer alles aan gedaan om ons de verschillende engelse dialecten aan te leren. Om je toch een idee te geven: verbeeld je een medewerker van de afhaalchinees, die nu engels moet praten, ook nog verlegen is, en haal zijn gebit uit zijn mond. Even voor de duidelijkheid, ik heb een zeer goede relatie met mijn lokale chinees.
Als deze docent ons dan het verschil probeert uit te leggen dat jongetjes later mannen worden en meisjes later vrouwen, kan je misschien een voorstelling maken dat de lessen “Gender Awareness” met veel gevoel voor humor wordt geconsumeerd. Bijna iedereen weet dat bovenstaande de waarheid is, maar toch moest ik even fronsen toen iemand uit de klas het geen enkel probleem vond dat meisjes werden besneden. Zo normaal zijn sommige dingen dus toch nog niet.
De belangrijkste boodschap die we vandaag hebben meegekregen is het bericht dat we er ons van bewust moeten zijn dat deze hele missie nog maar net begint en wij onszelf rustig kunnen beschouwen als pioniers voor deze missie. In normaal Nederlands bedoeld men dat we een enorme uitdaging tegemoet gaan, omdat sommige zaken nog helemaal van de grond opgebouwd moeten worden. Gek genoeg zien we dit toch helemaal zitten. De toekomst zal ons leren.

Vanavond hebben we in een hotel naast ons genoten van een spaghetti maaltijd. Gisteravond hebben we de stoute schoenen aangetrokken en zijn in een lokaal restaurant binnengestapt. Nadat we de menukaart in onze handen hadden gekregen ontstond er al snel idee of dit nu wel een goed plan was geweest. De ober sprak nauwelijks engels en de menukaart was in Arabisch. Na een kleine demonstratie van de chickenwing-vogeltjesdans was het hem in ieder geval duidelijk dat een aantal van ons iets met kip wilde hebben. We lieten ons verrassen. Na zo’n half uurtje verscheen er een aantal borden met daarop 2 stukken vlees, die ik zelf nu niet direct associeerde met de kipstukken die ik thuis gewend ben. Misschien hadden we bij onze vrije expressie er toch wat kipgeluiden bij moeten maken. In ieder geval waren deze stukken iets groter dan een postduif, maar wat het nu precies is geweest blijft een gok. Oh ja, . . . het was wel errrrugggg lekker, dus wie weet gaan we nog wel een keertje terug om het nog eens te proberen.

Morgen is het hier een rustdag (zondag). De rest van de groep gaat op bezoek bij een paar piramides, die hier zo’n 4 uurtjes rijden vandaan liggen. Ik heb er voor gekozen om ff een dagje rust te houden. Morgenochtend nog wel lekker met elkaar ontbijten en daarna rustig een filmpje op de laptop kijken. Op de kamer is ook een TV met Animal Planet en een soort Eurosport, dus ik kom de dag prima door.

Morgen ga ik ook nog ff op zoek naar een paar ansichtkaarten voor de winnaars van onze prijsvraag. Het juiste antwoord moet zijn: een orthodoxe paasdag.
Oh ja, familieleden, vrienden, collega’s en kennissen van de missieleden waren uitgesloten van deelname :p

Bij dit bericht ook een foto, genomen vanaf mijn balkon. Op het (leegstaande, in aanbouw zijnde) gebouw tegenover het hotel hebben sommige “locals” een hutje gemaakt. Zoals je kan zien staan de bedden gewoon in de open lucht, want het regent hier immers (bijna) nooit.