Weer een dag voorbij !

Helaas, vandaag geen nieuws te melden.

Vanmorgen zijn er een aantal nog even op bezoek geweest op het hoofdkwartier (zo’n 15 minuten rijden). Ik ben samen met Hein achter gebleven en wij hebben samen de flipperkast op de PC ontdekt. Inmiddels is er een heuse competitie opgestart, waarbij de meest fantastische prijzen zijn te winnen. Vanmiddag was ik de gelukkige winnaar van een echte rookworst (opgestuurd vanuit Nederland).
Tijdens het bezoek aan HQ vanmorgen is ook nog even de ambassadeur gespot. Hij had weinig tijd, want hij had een afspraak met iemand van de hogere VN-legerleiding.
Morgen is het hier een rustdag en is de VN dicht. Met de wetenschap dat in Nederland normaal weekend wordt gehouden, ga ik er maar vanuit dat we a.s. maandag misschien iets te horen krijgen hoe we nu verder gaan. Tot die tijd houden we de moed erin en proberen we ons maar te vermaken aan en in het zwembad van de ambassade.

Om jullie toch nog iets te kunnen vertellen over onze belevenissen, heb ik hieronder maar een aantal meest opmerkelijke of gehoorde uitspraken van de afgelopen twee weken genoteerd.

1. “DRIVING IN KHARTOUM IS LIKE DRIVING IN KIEV, THERE ARE NO RULES”.
Oleg uit Oekraïne, die gelijk met ons arriveerde op het vliegveld en inmiddels in ons groepje is opgenomen, want alleen is maar alleen

2. ALS JE BENT GEBETEN DOOR EEN SLANG MOET JE KIJKEN OF JE ÉÉN OF TWEE GAATJES KAN VINDEN. BIJ TWEE GAATJES HEB JE TE MAKEN MET EEN GIFTIGE SLANG.
Een majoor-arts uit Egypte die ons EHBO probeerde bij te brengen

3. ALLEEN DE ZWARTE SCHORPIOENEN ZIJN GIFTIG, DE ANDERE KLEUREN DOEN ALLEEN PIJN.
Dezelfde arts uit Egypte (die volgens mij afgestudeerd is in kunstgeschiedenis (prutser))

4. “WHEN YOU STEP ON MINE, YOU CAN CALL FOR GHELP, BUT IT WOULD NOT GHELP”.
Onze instructeur mijnen, een kapitein uit Kroatie, die we de bijnaam Aad “psychopaat” hebben gegeven vanwege zijn enorme enthousiasme voor het plaatsen van mijnen en boobytraps

5. “BOY’S BECAME MEN AND GIRLS BECAME WOMEN”.
De docent “gender” uit Pakistan, die dacht dat hij iets nieuws vertelde

6. “WAT GEBEURD ER MET EEN LEGER, DAT GEWEND IS OM OORLOG TE VOEREN, ALS JE DEZE VERPLAATST NAAR EEN GEBIED WAAR GEEN OORLOG IS?” (ONDERDEEL VAN DE VREDESOVEREENKOMST IN SOEDAN)
Een medecursist (werkzaam bij een radiostation) stelde deze vraag tijdens een les. Hij heeft hier geen antwoord op gekregen

7. “YOU MIGHT AS WELL ENJOY THE STRESS”.
Een luitenant-kolonel uit India, hoofd van het bureau ontspanning, die met ons een paar ontspanningsoefeningen beoefende

8. “HELLO LITTLE FELLOW . . . . ?”
Steve van Animal Planet, het meest bekeken tv-station van de missieleden (samen met CNN-Africa). Inmiddels zijn wij er met z’n allen van overtuigd dat die goser niet helemaal spoort.

9. “WHAT ROOMS”
Deze vraag wordt iedere ochtend bij het ontbijt gesteld door de bediening. Op zich een gewone vraag, maar we zitten nu al twee weken iedere morgen, op hetzelfde tijdstip, in altijd dezelfde (militaire) kleren, aan dezelfde tafel. Oh ja, er staan ongeveer 8 tafels in het restaurant. Voor de duidelijkheid: we gebruiken 4 kamers.

10. “WAAR GAAN WE VANAVOND ETEN”
Iedere dag moet er weer eens iets creatiefs gevonden worden. Volgens Cas wel een heel belangrijk vraagstuk, want als je volgens hem niet eet, dan ga je dood. Zoveel wijsheid in “onze jongste” doet de rest van de groep goed.