Driverstest

Goedendag allemaal,

Eerst wil ik even vanaf deze kant aangeven dat we enorm verheugd zijn met de belangstelling en de reacties. Voor jullie als lezer is het een mogelijkheid om op de hoogte van onze missie te blijven, maar voor ons is het enorm leuk om van alles en iedereen van het thuisfront iets te horen. Het kan dus zomaar gebeuren dat wij als soedan-groep gezamenlijke kennissen hebben, zonder dat we dit weten. Ik moet dan wel eerlijk bekennen dat sommige van onze lezers dan wel even over de tong gaan.

Vandaag was het weer een dag om niet te vergeten. Vanmorgen vroeg opgestaan, omdat we een rijtest moesten ondergaan. Om 05.30 je bed uit, ontbijten en met de bus naar het hoofdkwartier van de VN. Daar aangekomen hebben we bijna 2 uur moeten wachten op . . . . (we zijn er nog steeds niet achter). Op zich was het niet vervelend, want de temperatuur was zeer aangenaam. Zelfs de koffie van die ochtend was zeer goed te drinken. Sommigen van ons hebben de tijd zitten doden door achter een internet-pc te kruipen, so far so good.

Omstreeks 9 uur vertrokken we richting vliegveld, waar de rijtest zal worden afgenomen. Hier werd ons tevens nog een kleine voertuig-techniek-herhaling aangeboden. Het is maar goed dat we thuis al zo'n cursus hadden gehad, want een groot aantal buitenlandse collega's zagen een boel zaken voor het eerst en die hebben we dus maar vooraan in de klas gezet. Nadat iedereen de instructeur de indruk had gegeven dat het geen enkel probleem meer voor ons zal zijn als we vastkomen te zitten, werden er 6 groepen van 6 personen gemaakt. Iedere groep mocht om de beurt in de auto plaatsnemen en een rondje rijden. Ik was als eerste aan de beurt om mijn kunsten te vertonen. Nadat ik de poort was uitgereden werd ik na zo'n 800 rechte weg verzocht om de auto even aan de kant te zetten. Ik dacht nog dat de rijinstructeur nu gaat vertellen hoe de regels van het Soedanverkeer zijn. Helaas, . . mijn test was al afgelopen en de volgende mocht achter het stuur plaatsnemen. Nog redelijk beduust ben ik maar achterin de auto gaan zitten. Je moet een gegeven paard niet in de bek kijken . . . toch??
Uiteindelijk is iedereen van vandaag geslaagd voor de test, alleen jammer dat dit in totaal 5 uur heeft moeten duren, om 1 km te mogen rijden. Op zich hebben we ons die 5 uur wel vermaakt, door vooral kennis te maken met onze a.s. collega "military observers". Om een indruk te geven, deze collega's komen onder andere uit Paraguay, Zambia, Jordanie, Noorwegen, Canada, Oekrainie en Rwanda.

Kortom, het was gezellig, maar de kachel mag van ons uitgezet worden.

Zojuist ben ik met Edwin naar een lokale haircutter geweest. Eerst even met de tondeuse eroverheen, dan het geheel bijwerken met een scheermesje. Even nog wat 4711 (voor de jonkies, dat is de eau te toilet die opa en oma vroeger gebruikten) in je nek gegeoten krijgen en last but not least, een massage met één of andere trilapparaat. En dat alles voor de prijs van 500 dinar= ongeveer 2 euro. Wat een feest !!!

Morgen de laatste dag van de induction-cursus. Ook morgen een bankaccount proberen te regelen bij de Bank of Sudan, want geen rekeningnummer, geen salaris!
Oh ja, ik begin het te leren: ik ben de malariapil niet vergeten ;p

Allemaal de groetjes namens het gehele team, ik zal nog iemand proberen zo gek te krijgen om een verhaaltje van de piramides op de site te krijgen.


Oh ja, mochten er personen zijn die geen mailtje meer willen ontvangen als er een bericht geplaatst is (zie rechter kolom), laat het me even weten op johaninsoedan@hotmail.com, dan haal ik je uit de verzendlijst.