De Juba Introductie

Het waren weer twee fantastische dagen. Gisteren was wederom de eerste dag van wederom een inductioncursus. Ook deze keer weer luisteren naar een verhaal over mensenrechten in Soedan en een praatje hoe het er bij de UN aan toegaat. De derde en vierde spreker waren helaas niet op komen dagen, dus hebben we het initiatief naar ons toe getrokken en aangegeven dat we de dag zelf wel gaan doorkomen. Direct daad bij het woord gevoegd en op zoek gegaan naar onze kisten en plunjebalen. Al redelijk snel waren deze gevonden, maar conform de regels van de UN moeten zich er op zijn minst 5 mensen mee bemoeien, dus konden de spullen pas later in de middag opgehaald worden. Voor Co geen probleem, want die regelde direct een auto, waarmee hij in de stad 2 luie stoelen is gaan kopen. Afgelopen zondag had hij al een bod voor deze stoelen gedaan bij de plaatselijke “Leen Bakker”, die er toen nog teveel voor vroeg. Uiteraard waren de stoelen vandaag goedkoper, dus hij heeft ze direct achter in de auto geladen. Als we hier toch nog een paar maanden zitten, wil je natuurlijk wel op een westerse manier kunnen uitbuiken. Op de terugreis heeft Co gelijk de zut meegenomen, zodat de tent nu redelijk vol begint te raken. Het uitpakken van de spullen hebben we die dag achterwege gelaten, omdat de temperatuur en de luchtvochtigheid niet te harden was. Bij iedere actie die je doe begin je spontaan te zweten. Het beroerde is dat dit niet opdroogt, zodat je de hele tijd met natte zooi rondloopt. Op een gegeven moment ben ik maar op bed gaan liggen met een paar handdoeken onder mij, om zo het zweet af te vangen. Zelfs een boekje lezen zat er niet in, want binnen no-time is je boek nat door de bezwete vingers. Een aparte ervaring.

Het enige plekje dat er op dit kamp te vinden is, met airco is jawel: de internetruimte. Helaas hebben dit de andere bewoners van het kamp ook ontdekt, dus het is op zijn tijd dringen voor een PC. Nadat ik gisteren even de mail heb kunnen controleren, kwam ik erachter dat deze site inmiddels is verplaatst naar een andere server. Misschien ziet de site er bij sommigen iets anders uit dan voorheen, maar het is de bedoeling dat dit straks verholpen is. Het ligt deze keer dus niet aan mij :p

Inmiddels hebben we ook al een berichtje ontvangen, dat een Canadese collega, uit onze introductie-cursus in Khartoum, al in een hospitaal ligt met malaria. Gelukkig heb ik nog geen enkele muggenbeet opgelopen, terwijl onze Jolanda toch al een paar jeuk-bultjes te pakken heeft.

Jeroen is gisteren een wandelingetje gaan maken door Juba en kwam vol met verhalen terug. Langs de kanten van de weg, waar wij zondag overheen waren gereden, had hij een paar artilleriegranaten (zonder ontstekingen) zien liggen. Uiteraard heeft hij deze op de gevoelige plaat vastgelegd en vandaag toch maar even melding van gemaakt op onze teamsite, waarna er direct een patrouille op uit werd gestuurd om het een en ander te onderzoeken.

Met Cas en Edwin gaat het inmiddels ook naar wens, want zij zijn voorlopig aangewezen om de lokale politiemensen, in diverse gedeelten van Soedan, de beginselen bij te brengen van aanhoudingstechnieken. Als het goed is komen ze aankomend weekend naar Juba om hier instructie te komen geven. Het lijkt wel of we niet zonder elkaar kunnen.

Ook krijgen we dit weekend hoog bezoek uit Nederland. Dan komt de minister van ontwikkelingssamenwerking (Van Ardenne) naar Juba, om hier een Joint Donor Office te komen openen. Deze JDO staat tegenover ons hoofdkwartier is lijkt vooralsnog op een grote bouwput. Het zal mij benieuwen of ze hier zaterdag iets van gemaakt hebben. Ik wens ze in ieder geval veel succes in deze regen.

Vandaag is het heerlijk Nederlands weer geweest. Nadat het gisteren enorm benauwd is geweest is het vannacht gaan regenen en heeft dit zo’n beetje de gehele nacht en dag geduurd. Heerlijk koel :-)
Het enige nadeel is dat de wegen veranderen in enorme modderpoelen en ik heb vandaag al diverse auto’s gezien die compleet tot de assen vast zaten. Blijft leuk om te zien hoe iedereen zich er mee gaat bemoeien en hoe weinig mensen gaan duwen. Voor alle duidelijkheid, wij bemoeien ons er niet mee, want anders gaat dit een dagtaak worden (is ons verteld) :evil:

Doordat ook vandaag wederom een aantal lessen uitvielen (de Force Commander hield een Press Conference in ons leslokaal, dus wij moesten wegwezen) ben ik een kijkje gaan nemen op de teamsite. Dit is niets meer dan een prefab-keet, waar 4 bureaus in staan met een heleboel stoelen. Er werken op dit moment 14 observers, dus wij zijn van hart welkom.

Voor zover ik het allemaal heb begrepen, heb ik hieronder een opsomming gemaakt van de dagelijkse werkzaamheden.

1. Dagelijks een patrouille aanwezig op het vliegveld om te zien hoeveel troepenverplaatsingen er via dit vliegveld plaatsvinden. We moeten dus gaan toezien hoeveel personeel en materieel er verplaats wordt. Geen zware klus, maar wel belangrijk, omdat er dagelijks veel beweging is op het vliegveld. Nu die gasten zo gek zien te krijgen dat ze mij straks vooraf een papiertje in de handen kunnen drukken wat ze allemaal van plan zijn. Waarom moeilijk als het ook makkelijk kan.

2. Per dag wordt er een lange afstand patrouille gemaakt, met de duidelijke opdracht voor donker weer binnen te zijn. Waar de patrouille naar toe gaat wordt bepaald door de teamsiteleader, een rus van bijna 2 meter, Youri genaamd. Het lijkt me wel een geschikte peer, want hij heeft duidelijk lol in zijn werk.

3. De derde patrouille wordt gereden naar een brug over de Nijl, waar de beide strijdende partijen een militaire eenheid hebben gestationeerd (ieder aan een kant van de brug). Nu is het de bedoeling dat de SAF en de SPLA gaan samenwerken bij deze brug en de aanwezigheid van de VN zal deze samenwerking bevorderen. Veel praten voor ons en veel theedrinken met de militairen.

4. Naast deze patrouilles is het ook de bedoeling dat wij straks de militairen gaan voorlichten wat hun vredesovereenkomst nu eigenlijk precies betekend. Raar maar waar, sommige groepen militairen weten totaal niet wat het Peace Agreement inhoud.

5. Naast de patrouilles zijn er ook een paar collega’s belast met wat nevenwerkzaamheden, zoals voertuigonderhoud, personeelszaken, specialist rapporten maken (errug handig) en iemand die het werkrooster bijhoudt.

Voorlopig lijkt me bovenstaand een aardig begin van het echte werk, waar we hopelijk vrijdag mee zullen gaan beginnen. Eerst woensdag en donderdag nog leerling spelen en dan eindelijk de praktijk.

Waar we ons deze week op het Amzar-kamp mee bezig houden is het komende WK voetbal. Co is al begonnen om wat oranje ballonnen in het kamp op te hangen om de sfeer een beetje op te voeren. Nu lijkt het erop, dat we niet genoeg oranje-goed hebben om de hele recreatietent in te kleuren, dus mocht er nog pakketjes deze kant opgestuurd worden en er zitten nog lege gaten in, stop ze gerust vol met slingers, vlaggen en ballonnen.
We zullen de boel hier eens helemaal gek maken !