Eindelijk werk !

Ik loop een beetje achter, dus hier even een kort overzichje:
Afgelopen vrijdag hebben we overdag een kleine rondleiding gehad over de Teamsite, onder leiding van Yoeri. In het kort kwam het er op neer, wat iedereen zoal moet doen en wie verantwoordelijk is voor welke neventaak. Daarna hebben we nog een rondje gereden door Juba, waarbij alle belangrijke objecten even werden aangedaan. Na het ritje werden we afgezet op het Amzarkamp. Voor Co en Jo een heerlijk moment, omdat zij allebei behoorlijk ziek waren geworden. Enorme maagkrampen en redelijke verhoging. Waarschijnlijk iets verkeerds gegeten of gedronken. ’s Avond ben ik nog met Co langs de arts gegaan om er even zeker van te zijn dat het niets ernstig is. Helaas is de arts eerst 25 minuten bezig geweest om te vertellen dat de gekozen procedure (we moesten eerst naar het HQ gaan om daar naar hem verwezen te worden) niet de juiste is geweest. Inmiddels waren er nog twee UNMO’s binnengekomen, die dezelfde symptomen hadden en ook op Amzarkamp hadden gegeten. Na het tweede bezoekje aan een arts gaat het met Co en Jo al stukken beter en is een van die UNMO’s opgenomen met malaria. Trouwens, ook vandaag (zondag) wederom een bekende van ons in Juba (Olivier uit Amstelveen) opgenomen met malaria. Gisteren wist Olivier ons nog te waarschuwen voor malaria (dat we altijd Deet moeten gebruiken en lichaamsdelen ’s avonds afdekken), omdat hij vorig jaar hier twee vrienden door heeft verloren. Nu is hij zelf de pineut, maar gelukkig is hij er vroeg bij, dus dat komt wel weer goed. Bij iedere twijfel aan onze kant hebben we afgesproken dat we elkaar dwingen om ons bloed te laten testen op malaria, indien we dat nodig vinden. Natuurlijk nemen we ook trouw de Lariam-tabletten in, dus vooralsnog is er geen reden voor ongerustheid. Wel oppassen geblazen.

Gisteren (zaterdag) was de eerste echte werkdag in Soedan. Samen met Michail, een enorme Griek, ben ik langs alle luchtverdedigingeenheden op het vliegveld gereden. Foto’tje hier en praatje daar en vriendelijk zwaaien naar alle mensen. Ook hebben we een ritje gemaakt naar een radarinstallatie en zijn op de terugreis door een typisch Afrikaans dorpje gekomen. Deze mensen hebben dus niets meer dan een lemen hutje, wat simpele spulletjes en de kleren die ze dragen. De kinderen spelen hier met de gekleurde dopjes van onze waterflessen. Een eindje verderop zie je dat de mensen zich zitten te wassen in een slootje. Ik vroeg me af of ze daar nu eigenlijk wel schoner van worden. In ieder geval heb ik altijd wat extra waterflesjes bij me om die op zijn tijd uit te delen aan de jeugd. Er is zelfs een groepje kinderen voor zichzelf begonnen om de gaten in de weg naar Amzarkamp op te vullen met zand en dan een beloning te vragen aan iedereen die van die weg gebruik maakt. Creatief, . . . . . dus meestal wel een beloning waard (mits ze er niet om beginnen te zeuren) ;-)

Vandaag (zondag) ben ik duty officer, hetgeen betekend als “spin in het web” op de teamsite.
Formulieren in laten vullen, autosleutels beheren, radioprocedures in de gaten houden, patrouilles weg sturen en ontvangen, rapporten laten maken en bureaubezetting waarborgen.
Voor alle teamleden die voor vandaag nergens stonden ingeroosterd was er om 10 uur een lesje Arabisch, gegeven door een van onze tolken. Vanmiddag om 16.00 uur word ik afgelost, omdat we dan naar het feestje van de minister moeten, vanwege de opening van het Joint Donor Office. Het is de planning dat de minister een half uurtje met ons wilt spreken over onze ervaringen tot nu toe. In ieder geval kunnen we haar iets vertellen over de vele cursussen.

Morgen is het de planning dat ik met 4 collega’s naar een ander feestje ga. Op de universiteit van Juba wordt er een UN Peacekeepers Day georganiseerd door de SPLA (zuidelijk leger).
Verplicht luisteren naar toespraken en een glaasje meedrinken. Daarna wat tijd voor een hapje eten, waarna het geheel wordt afgesloten met het aanwezig zijn bij een basketbalwedstrijd.
Uiteraard is het de bedoeling om tijdens deze bijeenkomst zoveel mogelijk informatie los te peuteren, die ons kan helpen om een goed beeld van de omgeving en situatie te creëren.

Hoe de week er verder uit gaat zien weet ik nu nog niet, want net is het bericht binnen gekomen dat er een 5 daagse patrouille op uit gestuurd moet worden richting Torit. Het is bekend dat de weg er naar toe heel erg slecht is, maar er moet bekeken worden of het redelijkerwijs toch begaanbaar is voor onze Nissan Patrols. Een soort Parijs-Dakar, maar dan anders. Nu maar hopen dat het tijdens de patrouille niet teveel gaat regenen, anders kon het misschien wel een 15 daagse patrouille worden. Ben benieuwd wie van de “dutchies” op deze patrouille ingezet gaat worden.

Wordt vervolgd ;-)